W kulturze rzymskiej istniał zwrot Ite missa est, kończył on zazwyczaj jakieś spotkanie. W tym także używano go w liturgii po błogosławieństwie i ostał się w rycie Mszy aż do reformy liturgicznej Soboru Watykańskiego II. W języku łacińskim słowo missio oznacza odprawienie, a dimissio odesłanie. Na jego podstawie utworzono termin Missa, wszedł on w użycie od V w. Przymiotnik święty w języku hebrajskim oznacza to co oddzielone, odłączone, odcięte. Jedynym prawdziwie świętym jest sam Bóg, a świętość Poza nim może istnieć tylko przez udział w Jego świętości.
 |
| Msza święta w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego |
To teraz cytat z KKK:
1328 Wielość nazw, jakimi określany jest ten sakrament, wyraża jego niewyczerpane bogactwo. Każda z nich ukazuje pewien jego aspekt. Nazywa się go: [...]
1332 Mszą świętą, ponieważ liturgia, w której dokonuje się misterium zbawienia, kończy się posłaniem wiernych (missio), aby pełnili wolę Bożą w swoim codziennym życiu.
Jak inaczej mówimy na Mszę świętą i dlaczego?
-Eucharystia, ponieważ jest dziękczynieniem składanym Bogu
-Wieczerza Pańska, ponieważ chodzi o Wieczerzę, jaką Jezus spożył ze swoimi uczniami
-Łamanie chleba, ponieważ ten obrzęd, który często występował podczas żydowskich posiłków, został także wykorzystany przez Jezusa podczas tej pamiętnej wieczerzy, kiedy błogosławił i dawał uczniom chleb
-Zgromadzenie eucharystyczne, ponieważ Eucharystia jest sprawowana w zgromadzeniu wiernych, które jest znakiem Kościoła.
-Najświętsza ofiara, ponieważ jest realnym uobecnieniem zbawczej ofiary Jezusa Chrystusa i zawiera ofiarę Kościoła
-Święta i Boska Liturgia, ponieważ sprawowanie tego sakramentu zajmuje główne miejsce w całej liturgii Kościoła Świętego
-Komunia, ponieważ przez ten sakrament łączymy się z Jezusem, co czyni nas, uczestniczących w tej ofierze jednym ciałem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz